SANJAR – BAHTIM ŞARKI SÖZLERİ

SANJAR – BAHTIM ŞARKI SÖZLERİ

Geride kalan yılları geç git arkama bakamam tekrardan

Kendimi çok kez yordum zaten bütün geri dönüşler  iptal

Bahtım     kara  bulutların altındayım enkazdan çıktım

Menfatten putlara tapıyordunuz onları İbrahim gibi yıktım

 

Sıra biz de hadi izle değişmedim ben neysem oyum

Bu başım düşmedikçe gövdemden hiç kimseye eğmicem boyun

Kaybetmeye kendimden başladığım gün bıraktım oynamam oyun

Bana bir masal anlat baba tüm kötülüklerin artık gelsin sonu

 

Gitmem gereken çok yer varken  içmem gereken mevzuda kaldım

Bana iyi gelen herkes gitmiş nereden baksan yanar canım

Bıraktım anlatmayı çoktan herkes kendini en haklı sansın

Üşeniyorum sana artık oysa ki en çok çaba gösterdiğim insansın

 

Beni boşver kendini bozdun üfle geçmiş tozdur

Ara bulamazsın merhametim sizlere tek gösterdiğim kozdur

Beraber yedik doyduk kalktık yerlere serildi dostun postu

Bana hayatımı sorma sakın sokaklarda büyüdüm ben dostum

 

 

Zaman en çok beni aldı benden geriye buruk bir gönlüm kalmış

Büyümeyi istediğim yaşlarım oysa ki en cahil yıllarmış

Tek kırmaya korktuğum sadece bir oyuncaklarım vardı

Bilemezdim kalbimi bir gün insanlara kırılan oyuncak yapacamı

 

Şükrolsun Rabbim'e haram değmedi hiç bu kalbime

Bakmadım hiç bi  zaman geriye koydum kaybettiklerimin yerine

Geçemezsin karşıma bile istersen bide sırtımdan vurmayı dene

Bize yeni düşman lazım eskiler hayranımız oldu keke

 

 

Küstüm - sen ne bilirsin aynalarım bile bana küskün

Bıraktığın yere düştüm ama aşk nefretten daha güçlü

Yarına senetin var mı ki can hiç ölmeyecek gibi güldün

Vefadan haberi olmayan insanlara dostluğu anlatmak güçtür

 

 

Acılar hiç yabancı değil izi duracak yıllar geçse bile

Masalar boşalır kadehler dolar yol göstereceksin gidenlere

Unutulmaz anılar var giderken koydum hepsini cebime

Ne kadar küçük olsada boşluğu koyamazsın hiç kimseyi yerime

 

Bana gülme düş  gör düşenin mezarına atılır güller

Şafağım gibi karanlık hayatın yolunda çok zor geçiyor günler

Bi duvar kaldı vurmayanım sırtımı döndüklerimin içinden

Ekmek bölüştüğüm insanlarla dövüşmek hiç gelmez içimden

 

Dostlar  olmuştu yalan oysa  koşmuştuk baya

Yollar  ayrıldı usta bıçaklar hep sırtımızda

Ölüm az gelmiş gözlerime yaşamak yüktür dizlerime

Konuşup dururlar öylesine ama basamaz bile hiçbiri izlerime