Barış Manço - Dut Ağacı Şarkı Sözleri

 Barış Manço - Dut Ağacı Şarkı Sözleri

Albüm: 24 Ayar

Yapım Yılı: 1985

Bu sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım

Çocukluğumu tekrar yasamak istedim bu sabah

Ve bir an keşke bugün hiç olmasaymış diye düşündüm

Keşke dün dün kalsaymış

Su sağdaki iki katli ev Nezahat Hanımlar‘ındı galiba

Yok yok bu Yekta Beyler‘inki olmalı

Nezahat Hanımlar‘ınkinin yani top oynadığımız bos arsaydı

İyi ama nerde bos arsa, ya bakla tarlası peki taş mektep

Nerdeler

Kimler götürdü, kimler çaldı o güzelim anıları benden

Birden Rıza Amca‘yi gördüm

Yine o dut ağacının altında oturuyordu

Koştum ellerine sarıldım

Önce tanımadı, sonra Rıza Amca‘nin sımsıcak ellerinde

Çocukluğumu yeniden yaşamaya başladım.

Tam karşımızda ki evin üçüncü katında otururlardı

On dört yaşında boyanmaya başladığından

Mahalleli sonunu pek iyi görmezdi doğrusu

Bu kız çok tango oldu derlerdi

Evlenmiş iki sokak öteye taşınmışlar

Eskisi gibi mi diye sordum

Eskisi gibiymiş biraz kilo almış o kadar

Olsun

Kim bilir kilolu olmak bile ne yakışmıştır ona

Zaten ne yakışmazdı ki

Rengini beğenmedim dedi Rıza amca

Üstelik bayağı süzülmüşsün

Tabii gece hayatı içki sigara bakmıyorsunuz ki kendinize

İlahi Rıza Amca

Birlikler umumi katipliğinden emekli olalı beri

Gecesi gündüzü bu dut ağacının altında geçerdi

Son üç sadrazamı ve cumhuriyetten bu yana bütün başvekilleri

Sırasıyla ezbere bilir bize de saydırırdı çocukluğumuzda

Hala hatırlıyor musun diye sordu

Hatırlıyor muyum

Hiç unutamamıştım ki

Bilekten bağlı açık sandaletler giyerdi

Nedense pek derin bir iz bıraktı bende bu sandaletler

Birde kol altları genişçe oyulmuş pembe bluzu

İlk sigarasını yakışımı hatırlıyorum da

Ne gururlanmıştım ya Rabbim

Nasıl da bakmıştı gözlerime

Yıllar yılı bu bakışlarla yaşadım

Onlarla uyudum onlarla uyandım

Simdi kim bilir hangi eller yakıyordur sigarasını

Oysa bu dut ağacının altında söz vermiştim

Söz söz söz

Hep lafta kaldı dedi Rıza Amca

Yıkmadık ev bırakmadılar mahallede

Evlerle beraber bahçeler de yok oldu

Bir su dut ağacı kaldı

Onu kesmeseler bari

Birden gözleri parladı

Sahi sen televizyona filan da çıkıyorsun dedi

Tabi ya seni dinlerler

Bir seferinde söyle

Cık pat pat söyle

Şu dut ağacını kesmesinler de

Aslında dizlerinde derman olsa

Nafua vekiline bile çıkardı Rıza Amca ama

Gençler ne güne duruyordu ki

Söz verdim Rıza Amca‘ya

Dut ağacını kestirmeyeceğime söz verdim

Dünü bilmeden bugünü yaşamanın bedeli öylesine ağırdı ki

Yarını bugünden kurtarmak için

Hayatımda ikinci kez söz verdim

Birinciyi tutamamıştım ama

İkinci sözümü tutacağıma söz verdim...